आज सरडे गुरुजींचा त्र्यांनव्वा वाढदिवस. त्यानिमित्ताने त्यांच्या निवासस्थानी जाऊन त्यांना शुभेच्छा देऊन त्यांचे आशीर्वाद घेतले. सरडे गुरुजींनीच मला बाराखडी शिकवली आहे. इयत्ता पहिली दुसरीला ते मला शिकवायला होते. त्यांचे संस्कृत भाषेचे ज्ञान अगाध आहे. सहज जरी गप्पा मारत बसलो तरी आजची पिढी संस्कृत साहित्यापासून वंचित राहिल्याची ते खंत व्यक्त करतात. वयाची ब्यान्नव वर्ष पूर्ण होऊनही गुरुजींची नजर चांगली आहे, दात बळकट आहेत आणि गुडघे सुस्थितीत आहेत. वेदांचा आणि उपनिषधांचा दांडगा अभ्यास असल्याने ते त्यांच्या निरोगी शरीरयष्टीचे श्रेय योग आणि प्राणायामला देतात. गुरुजी याही वयात रोज तीन तास योगासने करतात हे विशेष.
आज गप्पा मारता मारता गुरुजींनी आमच्या पांगरी गावच्या नद्या, मंदिरे आणि मठांच्या इतिहासाबद्दल अनेक नवीन गोष्टी सांगीतल्या. अशा जुन्या जाणत्या माणुसरूपी पुस्तकांना वाचले की शेकडो वर्षांच्या इतिहासाची जणू अवघ्या तासाभरात उजळणीच होते. माझे आजोबा बापू सुद्धा अशाच जुन्या गोष्टी सांगून मला समृद्ध करीत होते. इतिहासाचे ज्ञान असेच एका पिढीकडून दुसऱ्या पिढीकडे प्रवाही होत राहायला हवे त्यासाठी नव्या पिढीनेही या बुजुर्ग विद्यापीठांजवळ काही वेळ घालवायला हवा. आजच्या टच स्क्रिनच्या युगात ज्यांच्या पायांना डोक्याने स्पर्श करता यावा अशी सरडे गुरुजींसारखी माणसं माझ्याजवळ असणे हे माझे भाग्य. प्रिय गुरुजी आपण शतायुषी व्हा !
विशाल गरड
१५ एप्रिल २०२२
