माझ्या लहानपणी आमच्या दारापुढे जेव्हा बैलगाडी उभी असायची तेव्हा खांद्यावर चाबूक ठेवून त्या बैलगाडीच्या दांड्यावर बसायचा माझा हट्ट असायचा. आज गाडीकडे हात करत जेव्हा साऊ बोबड्या आवाजात "बाबाऽऽ,
गाडी" असे म्हणत होती तेव्हा तिला गाडीवर बसवताना मला माझे बालपण आठवले. काळ बदलला, परिस्थिती बदलली, वस्तू बदलली तरी आपण कुठेतरी उंचावर बसल्याचा आनंद मात्र प्रत्येक लेकरासाठी सारखाच असतो. आपलं लेकरू म्हणजे आपल्या लहानपणाचा आरसा आहे, त्या आरशात पाहण्याचा आनंदच वेगळा.
No comments:
Post a Comment