ते काहीतरी आहे, ओढले की फाटते एवढंच काय ते तिच्या जीवाला ठाऊक. लेकराला हजारो रुपयांची महागडी खेळणी देण्याची ऐपत नसेल कदाचित माझ्याकडे; पण हे वैचारिक खेळणे देण्याची श्रीमंती नक्कीच आहे. छोट्या मोठ्या खेळण्यांसोबत साऊच्या हातात पुस्तके ठेवण्यावर मी ठाम आहे. तिला लवकरात लवकर वाचायला शिकवायच्या प्रयत्नात आहे मी.
तूर्तास इवल्याश्या हाताने पुस्तकाची पाने चाळायला शिकली, पुस्तक कुठेही पडलेले दिसुद्या ते उचलून माझ्या हातात आणून द्यायला शिकली. पुस्तके न्याहाळायला शिकली हे ही अकरा महिन्यांच्या जीवाच्या मानाने थोडके नव्हे. शेवटी लेखक असलेल्या बापाचं काळीज आहे कौतुक तर वाटणारंच की ओ. किप इट अप #कादंबरी (साऊ)
विशाल गरड
दिनांक : १६ मार्च २०२१
No comments:
Post a Comment