आज रानात आमच्या आण्णानी जेवायचा बेत केलता. त्यंच्या हातची मच्छी खाणं म्हंजी जेवायचा शिन निघाल्यासारखंच. रानातल्या शेततळ्यात सांच्याला त्यंला सुपरनिस घवलं व्हतं, म्या नेटकंच कालेजातुन घरी आल्यावर आज रानात यं जेवायला मनलं. लई दिसातुन आज रानात जेवाय जायचा बेत झालता. बारक्यापणी आण्णा संग हिरू व्हंडावर टाकीवर बसुन रानात जायचु. तवा चुलवानाला फकस्त जाळ लावायचं काम आसायचं. आण्णा आन् आजिनाथ भऊ कांडाकुटा करायचं, आन्या मगर जाळायला सरपान हुडकायचा, ह्ये समदं बारक्यापणीच्या सई आज पुन्ह्यादा जित्या झाल्या.
ईतकी वरीस गिली पण आण्णाची शेतातल्या गड्यांसोबत पार्टी करायची परंपरा सुरूच हाय. आजची भाजीबी एकदम फुर्रर्रका माराय सारखी झाल्ती काला कुस्करून दोन भाकरीचा फडशा पाडला तुंडी लावायला रानातल्या वावरातलं पातीचं कांदं व्हतं. खरंच रानातल्या वाऱ्यातच भुक लागायचं रसायन आसतंय का काय कुणास ठऊक. गेल्या दोन दिसापसुन रोजच्या फिरण्यानं आन् जागरणानं पोटातलं पित्त उसळलं व्हतं पण रानात जेवाय आलु आन् मच्छीवर जब्बराट ताव मारला पित्त कुठच्या कुठं गायब झालं राव.
कालंच म्या समुद्रातला सुरमई मासा खाल्ला व्हता आन् आज आण्णाच्या हातचा सुपरनिस; दुनिबी मासं खायला भारी पण त्या माशाचा रस्सा प्यावा तर फकस्त आण्णानं क्येलेल्या भाजीचाच. आण्णा माझं चुलतं हायतं पण जन्मल्यापसुनच त्येनी मला बारक्या भावागत वाढीवलंय त्येज्यामुळं कधी मधी आमच्यात पार्ट्या चलत्यात्या. बारक्यापणी म्या घरात समद्यात जास्त आण्णाला घाबरायचु. पण आण्णा जितक्या रागानं मला हुंबवायचं तितक्याच पिरमाणं जेवायलापण घालायचं. आजसुद्धा रानात एकांदी शिकार घवली की रातीचा बेत फिक्स आसतुय.
आता आमचं जेवान संपलंय, राह्यल्याली आमटी फुरक्या मारून पिऊन टाकली, नाकातलं पाणी टपा-टपा गळुस्तोर जेवणावर ताव मारलाय, आपापली ताटं पण धुवुन झाल्याती. चुलवानात राह्यलेल्या आरावर तापत बसलोय आन् सोबतच ह्या रानटी मच्छी चा बेत मोबाईलवर टाईपीत बसलोय. गार-गार थंडीत गोधडी आणि घुंगडी घुमटुन दुमता हुन पडलोय आता सकाळी डोळ्यावर ऊन येत नाय तवर काय म्या उठत नाय.
सुभ्रात्री !
लेखक : प्रा.विशाल गरड (पांगरीकर)
दिनांक : २० जानेवारी २०१५
वेळ : रात्री ९ ते १० वाजता
No comments:
Post a Comment